مهدی غبرائی در امرداد ۱۳۲۴ شمسی در شهر لنگرود، از شهرهای نوار ساحلی استان گیلان، از پدر و مادری گیلک زاده شد. لنگرود در فاصلۀ ۳ کیلومتری یکی از رشته‌های فرعی البرز به نام لیلاکوه و ۹ کیلومتری کرانۀزیبا و ماسه‌ایی چمخاله قرار دارد که فصل بهار از گشت و گذار در دردامنۀ سرسبز و پر دار و درخت سرشار از بوی بهار نارنج آن برخوردار می‌شده و تابستان‌ها از امواج بی‌دریغ دریا و باد و شن…
غبرائی چهارمین فرزند خانواده بود و پس از آن پنج تن دیگر از یک پدر و مادر پا به عرصۀ گیتی گذاشتند. پدر و مادر سواد مکتبی داشتند و خانه پر از کتاب و مجله بود و ننه جانی داشتند که ورد زبانش شعر و ترانه و قصه و مثل و متل بود….
در نوجوانی کتاب هفته و سازمان انتشارات فرانکلین (کتاب‌های جیبی) راه تازه‌ای به روی او گشود. در رشتۀ حقوق سیاسی دانشگاه تهران درس خواند و گذشته از رمان به تاریخ، فلسفه، سینما، تئاتر، نقاشی و… علاقه‌مند شد.
از سال ۱۳۶۰ شمسی به طور پیوسته ترجمه می‌کند و عمده کارهایش رمان است و دقیقا به صد عنوان ریز و درشت رسیده‌است. مهم‌ترینشان: «موج‌ها» از ویرجینیا وولف، «دفترهای مالده لائوریس بریگه» اثر منثور راینر ماریا ریلکه، ده عنوان از آثار هاروکی موراکامی، چهار رمان از و.س. نایپل، سه رمان از خالد حسینی، دو رمان از ارنست همینگوی، دو رمان از ژوزه ساراماگو، دو رمان از عتیق رحیمی، دو رمان از ر.ک. نارایان و… انتشارات ققنوس رمان مشت مالچی عارف نوشته و.س نایپل را با ترجمه مهدی غبرائی منتشر کرده است.
